Skany z ksiżki I więcej nic nie pamiętam Adiny Blady-Szwajger (Świat Ksiażki, Warszawa 2010). Autorka (podaję za notą biograficzą z portalu Wirtualny Sztetl) „od 11 marca 1940 r. pracowała w Szpitalu Dziecięcym im.
Bersohnów i Baumanów przy ul. Siennej, którym kierowała dr Anna Braude-Heller.
Od jesieni 1941 r. przeniosła się do jego nowoutworzonej filii przy ul. Leszno.
Opiekowała się dziećmi z gruźlicą, tyfusem oraz chorobą głodową. Latem 1942 r.
szpital został przeniesiony na ul. Stawki, tuż obok Umschlagplatzu. 29 lipca
1942 r. Adina straciła matkę, którą Niemcy zabrali z domu na Umschlagplatz, a
stamtąd prawdopodobnie do obozu zagłady Treblinka II. Adina wraz z innymi
lekarzami podała dziecięcym pacjentom szpitala śmiertelną dawkę morfiny. W ten
sposób chciała uchronić ich przed zastrzeleniem albo śmiercią w komorach
gazowych. 25 stycznia 1943 r. na polecenie Marka Edelmana Adina
wyszła z getta. Od tego czasu funkcjonowała jako Irena Meremińska. Pracowała
jako łączniczka Żydowskiej Organizacji Bojowej – jeździła na prowincję,
dostarczała fałszywe kenkarty i metryki, zdobywała pieniądze. Tuż przed
wybuchem powstania w getcie warszawskim przemycała także broń i amunicję.‟
