wymyślone i ozrganizowane przez Krzysztofa Pijarskiego, które odbędzie się w Zachęcie 21-22 października w ramach Warsaw Photo Days, i w którym bierzemy udział z Elą Janicką. Rozkład jazdy jest następujący:
21
października 2013
godz.
15 – Rafał Milach i Anna Nałęcka / Joanna Kinowska
godz.
17 – Paweł Bownik / Weronika Szczawińska
godz.19
– Aneta Grzeszykowska i Jan Smaga / Katarzyna Bojarska
22
października 2013
godz.
15 – Nicolas Grospierre / Kuba Mikurda
godz.
17 – Łukasz Gorczyca i Michał Kaczyński / Paweł Szypulski
godz.19
– Elżbieta Janicka i Wojciech Wilczyk / Waldemar Baraniewski
Teraz może zacytujmy tekst kuratorski (zanim jednak przejdziecie Państwo do lektury SERDECZNIE ZAPRASZAMY DO ZACHĘTY!):
Gest
wobec obrazu fotograficznego to sympozjum, którego celem będzie zbadanie,
opisanie, a przede wszystkim „pokazanie” wizualnych i praktycznych sposobów
formułowania myśli; pokazanie pracy wyobraźni i umysłu krytycznego,
wyrażających się w obrazach fotograficznych.
Aby
pokazać wyobraźnię w działaniu, trzeba przełamać, a przynajmniej przekształcić
konwencję tradycyjnej konferencji naukowej. Stąd performatywny charakter tego
wydarzenia, który stanowi próbę odejścia od myślenia o sympozjum jako serii
wykładów na rzecz cyklu spotkań, interakcji. W miejsce sytuacji, w której prelegent,
oddzielony od widowni, dzieli się uprzednio wyprodukowaną wiedzą, sympozjum
performatywne proponuje spotkanie kilku osób – artystów i teoretyków – nad
fotografiami w dowolnych formatach, książkami lub stykówkami, w celu ich
„odkrycia” – dla siebie nawzajem i dla zebranej widowni. Sposobem owego
odkrywania obrazów będzie nie tylko dyskusja, lecz przede wszystkim wymiana
gestów: wskazanie palcem, zestawianie, kadrowanie, zapisywanie, zarysowywanie
itd. A więc cały repertuar reakcji wobec obrazów, jakim dysponuje ciało. Taka
formuła wynika z założenia, że osobami, które najsprawniej „myślą” obrazami i
za pomocą obrazów, są artyści. Dlatego też artyści będą tu w centrum uwagi –
nie jako przedmiot dyskursu, lecz jako partnerzy w dialogu wobec konkretnych fotografii,
książek i obiektów fotograficznych.
Kluczowa
wydaje się scenografia tych spotkań: przy okrągłym stole, z luźno zorganizowaną
widownią (układ krzeseł nie będzie z góry ustalony). Spotkania będą
rejestrowane kamerą wysokiej jakości, umieszczoną pionowo nad stołem. Kamera
będzie rejestrowała nie twarze uczestników „panelu”, lecz przede wszystkim ich
dłonie oraz fotografie, o których rozmawiają. Obraz zaś będzie rzutowany na
wolnostojący ekran umieszczony w sali tak, aby zebrani widzowie mogli nie tylko
wsłuchiwać się w głosy uczestników, lecz także dokładnie przyjrzeć się ich
gestom. Co więcej, rozmowy będą filmowane przez dwoje operatorów – Karolinę
Zielińska i Adama Romanowskiego. Na podstawie materiałów zarejestrowanych
podczas sympozjum Krzysztof Pijarski przygotuje abstrakcyjny film, którego
celem będzie wydobycie skuteczności gestu wobec obrazu.
W
ramach sympozjum Aneta Grzeszykowska i Jan Smaga porozmawiają o cyklu
fotografii „Archiwum prywatne” z literaturoznawczynią, krytyczką i teoretyczką
kultury Katarzyną Bojarską, Elżbieta Janicka i Wojciech Wilczyk wdadzą się w
dyskusję o swoim nowm projekcie, „Inne miasto”, z Waldemarem Baraniewskim,
historykiem sztuki i znawcą spraw warszawskich, a Michał Kaczyński i Łukasz
Gorczyca wystąpią w roli twórców książki artystycznej, „d.o.m. polski” by
poddać ją refleksji wespół z Pawłem Szypulskim, kolekcjonerem książek
fotograficznych i kuratorem; awangardowa reżyserka, dramaturżka i teoretyczka
Weronika Szczawińska pochyli się nad cyklem prac „Koleżanki i koledzy” Pawła
Bownika w dialogu z artystą, teoretyk kultury i filozof Kuba Mikurda porozmawia
z Nicolas Grospierre’em o jego obiektach fotograficznych, a Joanna Kinowska,
kuratorka i historyczka fotografii, porozmawia z Rafałem Milachem i Anną
Nałęcką o ich wspólnej pracy nad medium książki fotograficznej.
Rzecz
jasna, nie chodzi wyłącznie o wymyślenie „nowej” formuły sympozjum – jej celem
nie jest efektowność. Raczej wynika ona bezpośrednio ze sposobów formułowania
wypowiedzi przez zaproszonych artystów; ma za zadanie w tym samym stopniu
wydobyć zapoznany aspekt naszej relacji wobec obrazów, co wskazać na tryby
produkcji artystycznej, które wyraźnie podkreślają materialny aspekt obrazu
fotograficznego i wychodzą poza oparte na refleksie sprzężenie oka z migawką
aparatu. „Myślenie obrazem” zaproszonych artystów polega między innymi na tym,
że rozciągają oni „decydujący moment” na cały proces pracy nad obrazem, dzięki
czemu są w stanie nadać swoim pracom odpowiednią „gęstość” – taką gęstość,
którą niełatwo przełożyć na język dyskursu.
Wyniki
sympozjum zostaną zaprezentowane w formie strony internetowej. W ten sposób
nagrania spotkań zostaną udostępnione szerszej, w tym międzynarodowej,
publiczności. Zgromadzonym materiałom będzie towarzyszyło kilka esejów, poddających
refleksji założenia i efekty sympozjum. Na stronie będzie można również
obejrzeć „traktat o geście.”
