WSZECHŚWIATOWE (fragment
nieznanego poematu prozą
O.
Romana Aleksandra Soczewki OFMConv)
Używając pojęcia „Żyd” św. Maksymilian stosuje
synonimy.
Niektóre z nich są oryginalne, a nawet
dowcipne.
I tak Żyd u o.
Maksymiliana to: „Żydek”, „Żydówka”, „Żydóweczka”, „facet Mojżeszowego wyznania”,
„syjonista”, „rabin”, „syn Izraela”, „czytelnik żargonowej gazety”, „faryzeusz”,
„czytelnik w języku hebrajskim”, „Izraelita”, „pan z lekkim garbem na
nosie".
Używa też pojęć
ogólnych, jak „żydostwo” lub „sprawa żydowska”.
Nazwy wzbogaca często epitetami, w
większości wypadków pozytywnymi.
I tak wiele razy pisze o „Żydzie poczciwym”.
Jest to zresztą ulubiony epitet o.
Maksymiliana.
„Poczciwą duszą”
jest ksiądz Trzeciak, „spotkał poczciwego murzyna”, „poczciwego komendanta
policji”, „kleryk - to poczciwa dusza z kościami”, „jest też poczciwy kapitan”,
„poczciwy br. Hieronim” itd.
A oto jeszcze inne
epitety tyczące Żydów: „zabłąkany”, „cywilizowany”, „nawrócony” (wiele razy o
Ratisbonncie), „wychowany w judaizmie”, „bez pejsów”, „naród wybrany przez
Boga", „inteligentny”, „tajemniczy”, „podstępny”, „nieznany”,
„nienawidzący”, „okrutna klika”.
Żydostwo natomiast
nosi epitet: „wszechświatowe”.
[O.
Roman Aleksander Soczewka OFMConv Żydzi i
masoni w "Pismach" i "Konferencjach" św. Maksymiliana
Kolbego, http://www.harmeze.franciszkanie.pl/index1.php?zm=146, dostęp
17:09 2014-01-10]
Dwa przypisy do poematu O. Soczewki:.
1. Ksiądz Trzeciak „poczciwa dusza”, to ks. prałat dr Stanisław Trzeciak, przedwojenny proboszcz parafii św. Antoniego Padewskiego w Warszawie, zajadły antysemita pisujący regularnie do Małego Dziennika, pisma którego O. Maksymilina Kolbe był wydawcą.
2. Alfons Ratisbonne był żydowskim bankierem, który po otrzymaniu medalika z wizerunkiem NMP, 20 stycznia 1842 roku w kościele św. Andrzeja w Rzymie dokonał niespodziewanej konwersji.
