Oglądam sobie dzisiaj dla relaksu cykl Pragensia Lukáša Jasanský'ego & Martina Poláka naprzemiennie z albumem Praha Panoramatická Josefa Sudka. Oba fotograficzne zapisy - których tematem jest czeska Praga - dzielą trzy dekady i im bardziej przyglądam się tym zdjęciom, tym mocniej jestem przekonany, że jedno wynika tutaj z drugiego. Że banalistyczna dokumentacja praskich przedmieść Jasanský'ego & Poláka ewidentnie wywodzi się z panoram Sudka, gdzie spora część zarejestrowanego materiału, to także banalne peryferia. Oglądam album Sudka, w którym zreprodukowano 284 panoramiczne kadry o rozmiarach 10x30cm i nadziwić się nie mogę, że książka o tak bezkompromisowej zawartości została wydana w nakładzie 15.000 egzemplarzy w... "komunistycznej" Czechosłowacji w 1959 roku. Pisząc o bezkompromisowości Pragi panoramicznej mam na myśli nie tylko banalizm większości kadrów i widocznych na nich obiektów. Ponieważ Sudek używał tutaj kodakowskiej kamery typu swing lens wyprodukowanej na początku XX wieku (dokładnie Kodaka Nr 4), więc w zarejestrowanych obrazach często obecna jest dystorsja (spowodowana przez obracający sie obiektyw aparatu), a autor zdjęć zupełnie się tym nie przejmując, ma zwyczaj ustawiania kamery prostopadle do horyzontalnych motywów... No więc, faktycznie Josef Sudek zasługuje na miano "poety Pragi", bo takie podejście do tematu to działanie o ewidentnie poetyckim charakterze!
