niedziela, 10 lutego 2019

(Zacumować ustami przy złotych brzegach pustki)

Miłosz Biedrzycki


Porumbescu szoruje

Bo ja się jaram pustką. Miłosz, zawsze
się jarałem. Jako chyba jedyny na podwórku.
Pustka jako nieograniczona pełnia możliwości.
Zacumować ustami przy złotych brzegach pustki,
dać nurka. Dobrze, że pustka mieszka na parterze.
Inaczej skręciłbym sobie kark za każdym razem,
kiedy wpadam w ekstazę i w nieunikniony sposób
wypadam przez okno. Tak, to tylko szoruję o beton.


[Z książki: MLB, Porumb, WBPiCAK, Poznań 2013. Też się jaram pustką...]