WSZECHŚWIATOWE

WSZECHŚWIATOWE (fragment nieznanego poematu prozą

O. Romana Aleksandra Soczewki OFMConv)

Używając pojęcia „Żyd” św. Maksymilian stosuje synonimy.

Niektóre z nich są oryginalne, a nawet dowcipne.

I tak Żyd u o. Maksymiliana to: „Żydek”, „Żydówka”, „Żydóweczka”, „facet Mojżeszowego wyznania”, „syjonista”, „rabin”, „syn Izraela”, „czytelnik żargonowej gazety”, „faryzeusz”, „czytelnik w języku hebrajskim”, „Izraelita”, „pan z lekkim garbem na nosie".

Używa też pojęć ogólnych, jak „żydostwo” lub „sprawa żydowska”.

Nazwy wzbogaca często epitetami, w większości wypadków pozytywnymi.

I tak wiele razy pisze o „Żydzie poczciwym”.

Jest to zresztą ulubiony epitet o. Maksymiliana.

„Poczciwą duszą” jest ksiądz Trzeciak, „spotkał poczciwego murzyna”, „poczciwego komendanta policji”, „kleryk - to poczciwa dusza z kościami”, „jest też poczciwy kapitan”, „poczciwy br. Hieronim” itd.

A oto jeszcze inne epitety tyczące Żydów: „zabłąkany”, „cywilizowany”, „nawrócony” (wiele razy o Ratisbonncie), „wychowany w judaizmie”, „bez pejsów”, „naród wybrany przez Boga", „inteligentny”, „tajemniczy”, „podstępny”, „nieznany”, „nienawidzący”, „okrutna klika”.

Żydostwo natomiast nosi epitet: „wszechświatowe”.

[O. Roman Aleksander Soczewka OFMConv Żydzi i masoni w "Pismach" i "Konferencjach" św. Maksymiliana Kolbego, http://www.harmeze.franciszkanie.pl/index1.php?zm=146, dostęp 17:09 2014-01-10]

Dwa przypisy do poematu O. Soczewki:.

1. Ksiądz Trzeciak „poczciwa dusza”, to ks. prałat dr Stanisław Trzeciak, przedwojenny proboszcz parafii św. Antoniego Padewskiego w Warszawie, zajadły antysemita pisujący regularnie do Małego Dziennika, pisma którego O. Maksymilina Kolbe był wydawcą. 

2. Alfons Ratisbonne był żydowskim bankierem, który po otrzymaniu medalika z wizerunkiem NMP, 20 stycznia 1842 roku w kościele św. Andrzeja w Rzymie dokonał niespodziewanej konwersji.