Jerzy Hoffman, Edward Skórzewski „Pamiątka z Kalwarii”
Na internetowym portalu Polityki przeczytałem tekst Zdzisława Pietrasika o najnowszym filmie Jerzego Hoffmana „Bitwa warszawska 1920”, który realizowany jest w technice 3D. Mając w pamięci ostatnie dziełe tego reżysera w postaci „Ogniem i mieczem” i czytając do tego jeszcze zacytowane w artykule fragmenty scenariusza, można się spodziewać NAJGORSZEGO...
Jerzy Hoffman swą filmową działalność zaczynał w latach 50. ubiegłego stulecia, jako autor obrazów dokumentalnych, tworzonych wspólnie z Edwardem Skórzewskim. W roku 1958 obaj panowie zrealizowali bardzo ciekawy zapis podczas uroczystości Wielkiego Tygodnia w Kalwarii Zebrzydowskiej. Film ten polecała mi kilkakrotnie Ela Janicka i po bezowocnych poszukiwaniach kopii, wpadłem na ten wielce „odkrywczy” pomysł, żeby wpisać go do wyszukiwarki serwisu youtube. Bingo!
Mimo upływu 53 lat od jego realizacji, film „Pamiątka z Kalwarii” Hoffmana i Skórzewskiego od strony wizualnej prezentuje się bardzo atrakcyjnie. Jest sprawnie i logicznie zmontowany, a w ścieżce dźwiękowej usłyszeć możemy, nagrane na żywo autentyczne śpiewy i modlitwy uczestników misterium (które są tutaj jedynym rodzajem słownego komentarza). Warto też dla pewnego porządku zauważyć, że Adam Bujak, kojarzony na początku swych fotograficznych działań z Kalwarią Zebrzydowską, fotografie w tym miejscu (wg. Adama Soboty) zaczął wykonywać w okolicach roku 1965.
wojtku, tak na marginesie, =quo vadis= to rzeczywiście wiekopomne dzieło (niezapomniany widok płonących kolumn z marmuru), ale autorstwa kawalerowicza.
OdpowiedzUsuńja nie mogę się osobiście doczekać =bitwy warszawskiej=, mam nadzieję, że będzie naprawdę olśniewająco zła, a zło zostanie zwielokrotnione 3d made in poland.
:-P piękna wpadka. Zaraz to skoryguję. Kawalerowicz w przeciwieństwie do Hoffmana (nie dokumentalisty) to reżyser wybitny, natomniast ten jego reżyserski łabędzi śpiew, to gniot w stylu tego drugiego. POZDRO!
OdpowiedzUsuń