(Z pokoju wydobywają się ciche, jednostajne dźwięki.)

Grzegorz Wróblewski

Dom

Każdego przedpołudnia zbierają się przed nim

mężczyźni w czarnych płaszczach.

Stoją w milczeniu na schodach i palą długie papierosy.

Potem dzwonią do drzwi.

Czekają kilka minut i rozchodzą się.

Pojawiają się ponownie następnego dnia.

Ubrani na czarno, stoją w milczeniu na schodach,

zaciągają się, dzwonią.

Wszystko odbywa się zawsze w tym samym tempie.

Nikt im nigdy nie otwiera drzwi.

[August Sander, Bürgerkind, um 1925]

Jedna z pań

Jedna z pań uważnie spogląda na zachodzące

w oddali słońce. Tuż przed zapadnięciem zmroku

podchodzi do ubranego odświętnie dziecka i

delikatnie rozczesuje mu długie, wypłowiałe

włosy.

Potem niszczy narysowane wcześniej na ziemi

znaki. Sprawdza czy nie zapomniała ukryć

pojemników z wodą. Przytula do siebie

dziecko i powoli odchodzą w kierunku

otwartej na oścież bramy.

Ich miejsce zajmują małomówni mężczyźni z lasu.

Rozpalają ogień i częstują się tytoniem. Patrząc w

rozgwieżdżone niebo, nacinają leszczynowe

laski. Wokół nich siedzą oswojone

czarne ptaki.

[August Sander, Baurekind, um 1919]

Korytarz

Na podłodze, pod ścianą, stoją szklane

naczynia.

Jedno z nich wypełniają białe muszelki,

pozostałe są zakurzone i puste.

Dziewczynka sennie poprawia wstążki.

Gdy jest już gotowa,

wyjmuje z naczynia muszelkę i

powoli wkłada ją sobie do ust.

Wchodzi do środka.

Z pokoju wydobywają się ciche, jednostajne

dźwięki.

Przypominają szum wiatru albo owadzi

szelest.

[Taki mały eksperyment, myślałem najpierw o klimatach skandynawskich (Hammershøi & Dreyer), co może jednak byłoby zbyt oczywiste, choć zapewne uzasadnione w przypadku tych mocno wizualnych/wizyjnych tekstów. Przywołane zdjęcia Augusta Sandera, autora - wydawać by się mogło - pewnie stąpającego po ziemi, to tylko rodzaj wstępnej propozycji/zachęty do rozmowy. Wróblewski jest nieźle opatrzony w plastycznych wizualiach (często daje to znać o sobie w jego wierszach) i co ważne, jest to wiedza nabyta przed narodzinami doktora Googla oraz docent Wikipedii. Co znowuż w obecnych realiach kulturalnej komunikacji może być pewnym problemem dla młodszych czytelników/odbiorców... Fotografie Augusta Sandera skserowałem z albumu: August Sander, People of the 20th Century, Schrimmer/Mosel, Cologne 2013 (s. 97 i 290). Przepisane wiersze pochodzą z tomów: Grzegorz Wróblewski, Pomieszczenia i ogrody, Duński Instytut Kultury, Warszawa 2005 (Dom - s. 63, Jedna z pań - s. 67); Grzegorz Wróblewski, Noc w obozie Corteza, WBiCAK, Poznań 2007 (Korytarz - s. 20.).]