CZŁOWIEK, OPRAWCA CZŁOWIEKA

Carl Sandburg

CZŁOWIEK, OPRAWCA CZŁOWIEKA

Widziałem człowieka, oprawcę człowieka,

Polującego z pochodnią w jednym ręku

I z bańką nafty w drugim ręku,

Polującego z bronią, sznurem, kajdankami.

Słuchałem

I wysoki krzyk zadzwonił,

Wysoki krzyk człowieka, oprawcy człowieka:

Dostaniemy jeszcze ciebie, ty skwysynie!

Słuchałem później.

Wysoki krzyk człowieka dzwonił:

Zabić go! Zabić go! Skwysyna!

W porannym słońcu zobaczyłem

Dwa końce czegoś, kadłub dymiący

I ostrzeżenie zwęglonego drzewa:

Więc dostaliśmy go,

skwysyna.

[tak przy okazji jutrzejszego święta (i nie tylko) wiersz w przekładzie Czesława Miłosza z tomu: Czesław Miłosz Przekłady poetyckie wszystkie, Wydawnictwo Znak, Kraków 2015, str.91-92 i oryginał, który skopiowałem ze strony poemhunter.com]

MAN, THE MAN-HUNTER

I SAW Man, the man-hunter,

Hunting with a torch in one hand

And a kerosene can in the other,

Hunting with guns, ropes, shackles.

I listened

And the high cry rang,

The high cry of Man, the man-hunter:

We'll get you yet, you sbxyzch!

I listened later.

The high cry rang:

Kill him! kill him! the sbxyzch!

In the morning the sun saw

Two butts of something, a smoking rump,

And a warning in charred wood:

Well, we got him,

the sbxyzch.