(CISZA JEST CISZĄ)

Yahya Hassan

LUTOWA NIEPRZEWIDYWALNOŚĆ

CISZA JEST CISZĄ

ROŚNIE BEZ OPAMIĘTANIA

TWOJE PIEKŁO JEST MOIM

TO TAKIE PROSTE

ZDOBYWAM JE NADZIEJĄ W CZUBECZKACH PALCÓW

TWOJE OCZY SĄ ILUZJĄ I MOJA PARANOJA SZCZERZY ZĘBY NOCĄ

JESTEM SZYBOWANIEM JESTEM NIEŚWIADOMOŚCIĄ

BEZPŁCIOWY W NAGIM POWIETRZU

WYWIJAM W MYŚLACH KOZIOŁKI

W LUTYM MIAŁEM SEN

WIĘC UWAŻAJ GDZIE SKŁADASZ POCAŁUNKI

BO MOGĄ TAM ZOSTAĆ NA ZAWSZE

TY MÓWISZ COŚ I JA MÓWIĘ COŚ

ALE NIE MOGĘ TAK PO PROSTU ZERWAĆ I JAK GDYBY NIGDY NIC

ZAPALIĆ KOLEJNĄ FAJKĘ OGLĄDAĆ INNY WSCHÓD SŁOŃCA

TO NA PEWNO TY

WIĘC STRĄCAM POPIÓŁ Z PAPIEROSA

OPRÓŻNIAM Z POEZJI KARTONOWE WINO

I MÓWIĘ WYPŁACZ SWÓJ BLASK

ALE MIEJ SIĘ NA BACZNOŚCI

JESTEM PRZYJACIELEM

I NAJPRAWDOPODOBNIEJ CIĘ WYKOŁUJĘ

ALE ZANIM ZOBACZYMY SZCZELINY W WIECZNOŚCI

BĘDZIEMY JEŚĆ Z DRZEWA I ZDRADZAĆ ALLAHA

ZADEBIUTUJEMY I BĘDZIEMY WCIĄGAĆ KOKĘ

I ŚPIEWAĆ Z INNYM WERSET PYCHY

NASZ GÓRĄ!

ONI SZLACHTUJĄ UTOPIE A MARZYCIELE SWOJE

MĘŻCZYZNA W CZERNI WYLEWA SERDECZNY ŻAL DO KANALIZACJI

LATO TO LOSY I WIĘZIENIA

AJA JESTEM TCHÓRZEM

ZANURZAM SIĘ W MARZENIACH O TWOICH OBJĘCIACH Z PRZYSZŁOŚCI

ALE BEZ POWODZENIA

MOJA PARANOJA NADAL SZCZERZY ZĘBY WIĘC ŚMIEJĘ SIĘ RAZEM Z NIĄ

MÓWIĄ MI OBUDŹ SIĘ POWĄCHAJ CIPKĘ

A JA PODPALAM SŁOWA

I ODWRACAM WZROK

CIERPIĄ

ALE TO NIE JEST MOJA WALKA

MOJE CIAŁO JEST WYOBCOWANE

CHODNIK NIE NALEŻY DO MNIE

UŚMIECHAM SIĘ W SŁOŃCU W ZMIENNYCH STANACH DUCHA

CHCIAŁBYM MÓWIĆ

ALE NIE O TYM

ZAUWAŻ ŻE SIĘ BOJĘ

ŻE SSĘ KOLEJNEGO PAPIEROSA

TRZYMAJ SIĘ Z DALA OD TEGO MROKU

WSZYSCY KTÓRZY CIĘ KOCHAJĄ TAK CI BĘDĄ RADZIĆ

WSZYSCY CHCĄ CIĘ PIEPRZYĆ

WKRÓTCE BĘDZIESZ LEŻAŁ MARTWY W ROWIE

UDUSZONY WŁASNĄ POEZJĄ

NIE URATUJĄ CIĘ PEDALSKIE LOKI

ALE ZA WCZEŚNIE BYĆ BYĆ SENTYMENTALNYM

ZA WCZEŚNIE BY ZAPALIĆ DŻOINTA

STAĆ SIĘ KIMŚ KTO CHODZI OKRĘŻNYMI DROGAMI

I NIE MA SPRAW DO ALLAHA

MACHAM NA POŻEGNANIE JAK MAŁE DZIECKO

RAZ DWA TRZY W CAŁEJ SWOJEJ PRÓŻNOŚCI

[Yahya Hassan został znaleziony martwy w swoim mieszkaniu w Aarhus 29 kwietnia 2020. Miał 25 lat. W 2015 roku ukazał się w Polsce dwujęzyczny tom WIERSZE/DIGTE, zawierający przekłady Bogusławy Sochańskiej. Z tej właśnie książki przepisałem powyższy wiersz.]