Michał Dąbrowski pisze o "Zwyczajnym mieście" na portalu CULTURE.PL

Tzn. napisał rok temu, ale dopiero teraz trafiłem na ten tekst omawiający moją książkę, która powstała w ramach Kolekcji Wrzesińskiej 2023. Zapraszam do lektury!

Piazza Rinascimento

[Urbino - 16.08.2025]

Widoczny w prześwicie kościół to Bazylika katedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Urbino (Duomo di Urbino, Cattedrale Metropolitana di Santa Maria Assunta). 

Pozorna symetria

[Urbino - Palazzo Ducale]

Ja sobie tutaj wklejam zdjęcia z tegorocznego wyjazdu do Umbrii, a tymczasem dzisiaj w nocy faszystowska Federacja Rosyjska po raz kolejny zaatakowała w zmasowany sposób stolicę Ukrainy. Użyto dziesiątki balistycznych rakiet Iskander, hipersonicznych pocisków Kindżał oraz dronów Shahed. Raszystowskie środki napadu powietrznego uderzyły w 20 lokalizacji w 7 dzielnicach. Na razie wiadomo o 8 ofiarach śmiertelnych i 40 rannych. Szef stołecznej administracji wojskowej Timur Tkaczenko napisał na Telegramie, że Rosjanie systematycznie celują w budynki mieszkalne... 

--- 

Aktualizacja 11:00 - zginęło 13 osób.

Miasto idealne

[La città ideale - przypisywane Luciano Laurana lub Melozzzo da Fori (pierwotnie typowany był Pierro della Francesca) - La Galleria Nazionale delle Marche - Urbino]

Stałem i podziwiałem.

Palazzo Ducale

[Urbino - Palazzo Ducale - 16.08.2025]

Zabrałem do Włoch starego Nikona D810 z dwoma zoomami, żeby się trochę pobawić rejestracją obrazów w skali szarości. Od czasów analogowych tylko raz wykonałem serię monochromatycznych zdjęć na zamówienie kwartalnika Autoportret. Przy ostrym słońcu i głębokich cieniach poruszanie się w takiej konwencji może mieć jakiś sens (tu postawiłbym jednak znak zapytania). Jak zobaczyłem ten widok z okna na górnym piętrze Palazzo Ducale, pomyślałem sobie, że mój ojciec Eugeniusz Wilczyk na pewno by sfotografował.

Nieunikniony powrót na kamienne Ojczyzny łono.

Wyprowadzam rano psa i widzę hasło Wielka Polska (z kotwicą Polskiego Państwa Podziemnego) oraz facjatę Romana Dmowskiego odmalowaną z szablonu. A więc wraz z początkiem dnia można sobie zdrowotnie żygnąć... Ale ja nie o tym chciałem. Jeszcze podczas wywczasu ustawiłem snajpera na aukcję Allegro z Tolomeo Handla w inetrpretacji Alla Curtisa & Il Complesso Barocco i wygrałem. Tak więc przesyłka czekała na mnie w paczkomacie. Z nagranych dla Deutsche Gramophon handlowskich oper brakuje mi Ezio oraz Rodelindy. Z tych zarejestrowanych dla Virgin Classic tylko Giove in Argo. No więc, nie jest źle (przynajmniej w tym temacie). Deutsche Gramophon to idealny label dla Jarosława "Polskę zbaw" Kaczyńskiego, Virgin Classic zresztą też...

Przerwa wakacyjna

 Uprasza się o nie regulowanie odbiorników.

Jakiś skromny proces myślowy

w konstruowaniu tego komunikatu handlowego zaszedł, ale klikbajtowe oblicze austriackiego malarza akwarelisty pozostało. Po prostu można się zdrowo wyrzygać...

W zeszłą niedzielę w finale Festiwalu Bachowskiego w Świdnicy wystąpiła L'Apreggiata

Jak się tego należało spodziewać, koncert w Kościele Pokoju był znakomity, publiczność reagowała entuzjastycznie na poszczególne uwtwory, zaś w wykonanej na drugi z bisów Hallelujah Leonarda Cohena, bez żadnej fałszywej nuty śpiewała refren (co jest swoistym ewenementem, bo w polskich kościołach nie śpiewa się, a raczej wyje i to w dodatku nie w tonacji). Wklejony poniżej kawałek o małym przechodniu (jeżeli dobrze rozumiem tytuł?) nie był wprawdzie wykonywany w Świdnicy, ale widać w nim kunszt Luci Mancini i Vinzento Capezzuto. Szczególnie spodobał mi sie sposób śpiewania Luci, więc po zgoolowaniu "odkryłem", że wykonuje ona także partię Judithy w oratorium Antonio Vivaldiego Juditha Triumphans. Śpiewa w sposób odkrywczy, więc najwyższa pora, żebym interpretację Roberto Zarpellona & Ensemble Lorenzo da Ponte dołączył do swojej płytoteki (nie zrażając się fajansiarską okładką tego wydawnictwa...).

Twardocice albo symbioza alla Polacca (2)

[Twardocice - kościół Schwenkfelderów - 29.07.2025]

*   *   *   *   *   *   *

Krzysztof Zanussi zapytany przeze Łukasza Maciejewskiego, dlaczego ciągle robi zdjęcia, odpowiedział:

Urodziłem się tuż przed wojną. Podobno byliśmy bogaci, podobno mieliśmy majątek. Nic nie zostało wtedy, tylko zdjęcia. Parę zdjęć jako świadectwo. Dlatego to robię, uporczywie, od lat. Fotografuję życie. Niedawno starannie obfotografowałem nasz dom. Przecież to już ostatnia prosta, nie mam złudzeń. Nasi, żony i moi, następcy, zmienią tam wszystko, ten dom będzie wyglądał inaczej. Albo w ogóle zniknie. Nie ma na to rady. Taki jest porządek rzeczy. Czuję się jednak spokojniej, wiedząc, że to zostało utrwalone. Przekazałem te zdjęcia. Może to wszystko nie ma wielkiego znaczenia, ale mnie pomaga.

 

Twardocice osiem lat temu

[Twardocice - kościół Schwenkfelderów - 2.05.2018] 

Jeszcze widać mocno zdekompletowany hełm na wieży. Teraz podobno jest on w remoncie, ale trudno mi uwierzyć, że zostanie ponownie umieszczony na tej ruinie. I chyba los tego wspaniałego niegdyś budynku jest przesądzony. Trudno przypuszczać, że zostanie on odbudowany. Kiedy patrzyłem w zeszły wtorek na łuki okienne, to widać było, że trzymają się one na słowo (nie naszego) honoru. Lepiej nie będzie...

Twardocice albo symbioza alla Polacca.

Za kilka lat w tym kadrze nie będzie widać obecnej na drugim planie wieży dawnego kościoła Schwenkfelderów.

[Twardocice - 29.07.2025]

Le Consort podczas koncertu na Festiwalu Bachowskim w Świdnicy

zagrał utwór Realiego, jako jeden z bisów.

[Giovanni Battista Reali - Sinfonia XII "Folia" - Le Consort & Victor Julien-Laferrière]

Le Consort, czyli: Théotime Langlois de Swarte i Sophie de Bardonnèche (skrzypce), Hanna Salzenstein (wiolonczela) oraz Justin Taylor (klawesyn). Świetny występ przedwczoraj wieczór, entuzjastycznie przyjęty przez publiczność zgromadzoną w Kościele Pokoju w Świdnicy. Zagrane brawurowo na koniec Concerto Grosso La Follia Francesco Geminianiego, podobało mi się najbardziej (jestem przekonany, że barokowe koncerty najlepiej wypadają, gdy są grane w małych obsadach). Próbowałem znaleźć na Youtubie wykonanie tego utworu przez Le Consort, ale bezskutecznie... Jutro poświęcę nieco uwagi wczorajszemu koncertowi w kościele św. Jadwigi w Walimiu (oczywiście do 1945 roku była to świątynia protestancka), gdzie Samuel Mariño z towarzyszeniem Capelli Cracoviensis zaśpiewał 199 i 51 kantatę Jana Sebastiana Bacha.

Théotime Langlois de Swarte & Justin Taylor

Grali wczoraj w Kościele Pokoju w Świdnicy sonaty Françoisa Francoeura, mało znanego poza Francją kompozytora późnego baroku. Ja też go nigdy wcześniej nie słyszałem... A teraz miałem okazje poznać w brawurowym, mistrzowskim wykonaniu. Théotime Langlois de Swarte podczas wczorajszego koncertu powiedział, że ta sonaty maja bardzo romantyczny charakter i od razu poprawił sią, że jest to przecież muzyka barokowa. Justin Taylor w przerwie występów solowych skrzypka zagrał kawałek Pancrace Royera z jego Pièces de clavecin (mój ulubiony punkowy IV. Premier & Deuxième Tambourins), anonsując go, że jest to także utwór mało znanego poza Francją kompozytora (w moim przypadku nie trafił).

[François Francoeur, Sonata for Violin and Continuo No. 11 in C Minor: IV. Allegro]

Podczas wczorajszego koncertu na Festiwalu Bachowskim w Świdnicy

rewelacyjny kwartet Nevermind (Anna Besson, Louis Creac’h, Robin Pharo, Jean Rondeau) zagrał na bis tę arię z Wariacji Goldbergowskich. Posłuchajcie!

A podczas występu grali (rewelacyjnie!) m.in. Kwartety Paryskie Georga Philippa Telemanna.