Optymizm

i dwa inne nowe teksty w Magazynie Suburbia (redagowanym przez Mirosława Drabczyka i Krzysztofa Śliwkę), który zastąpił świetny Helikopter.

Widok z wiaduktu

[Gniezno - ul. Świętego Wawrzyńca - maj 2003]

Zdjęcie zrobione z wiaduktu w ciągu ulicy Wrzesińskiej. Wiedziałem, że to będzie dobry kadr, jednak wykonałem tylko z tego filmu stykówkę. Dopiero teraz zrobiłem skan i skorygowałem to i owo w Ps. Szkoda, że rosyjski Horizon 202 był dość średnim sprzętem, awaryjnym i z nie do końca (eufemizm) dopracowaną optyką.

Żyrardowskie Zakłady Przemysłu Lniarskiego im. Rewolucji 1905 roku

[Żyrardów - marzec 2002]

Studzieniec

[Studzieniec - marzec 2002]

Dawno temu w Płocku

[Płock - marzec 2002]

Pierwszy film zrobiony świeżo wtedy zakupionym Horizonem 202. Owszem, film wywołałem, stykówki zrobiłem, ale nigdy nie poświęciłem specjalnej uwagi temu kadrowi. A szkoda...

Walenty 32 lata temu

 

[Ruda Śląska - Koksownia "Walenty" - jesień 1992]

To chyba moje jedyne zdjęcie tego budynku, gdzie widać te wszystkie konstrukcje taśmociągów, które już rok później zostały zdemontowane. Podoba mi się...

Dawno temu w Kietrzu

[Kietrz -1994]

Zjawiskowy budynek Państwowych Zakładów Tkanin Dekoracyjnych „Welur” w Kietrzu (Zakład II). Zdjęcie z 1994 roku. Dwa lata wcześniej jadąc do Głubczyc trasą przez Piertowice Wielkie i Nową Cerekiew, trafiłem właśnie tutaj. Przemieszczałem się wtedy ulicą Raciborską i w prześwitach między domami po lewej stronie, zobaczyłem ten gmach wyłaniający się z pól i działek. Fotografowałem go potem wielokrotnie, szukając pretekstów, aby udać się w podróż do Głubczyc. Obiekt powstał ewidentnie przed pierwszą wojną światową (obstawiam pierwszą dekadę XX wieku) w stylistyce modernistycznej, ale niestety po likwidacji firmy, został w latach dwutysięcznych rozebrany. Kto by się tam przejmował jakąś halą przemysłową w miasteczku Kietrz (wcześniej Katscher), należącą przed 1945 rokiem do firmy Schaeffler A.G.?

Pierwsza krew

W końcu dotarłem do negatywów (robię gruntowne porządki w archiwum), gdzie znajdują się pierwsze kadry, naświetlone na terenie rozbieranej Koksowni "Walenty" w Rudzie Śląskiej. Jesień 1992 i 12 klatek Ilforda Delta 400. Kamera Nikon F801s oraz obiektywy: AF Nikkor 50mm f/1.4 oraz AF Nikkor 35mm f/2. Była to niedziela lub sobota, a na terenie dawnej koksowni kręciło się całkiem sporo umorusanych mężczyzn, którzy szabrowali wszelkie metalowe elementy. Jednak na tych kadrach ich nie widać, ponieważ wyczułem, że gdybym zechciał ich sfotografować, to by mi najnormalniej wpie*dolili. No i później spotykaliśmy się (mijaliśmy się) często, ale zawsze starałem się nie wchodzić im w drogę. 

Nie ma tu nic pewnego

Jaki obiekt przedstawia to zdjęcie? (obstawiam zakłady BEFAMA w Bielsku-Białej)

Kiedy je zrobiłem? (1993? 1994?)

Z jakiego miejsca? (zupełnie nie pamiętam, nie mam pojęcia...)

Użyte szkło? (prawdopodobnie AF Nikkor ED 180mm f/2.8? lub może AF Nikkor 85mm f/1.8?)

Po co je zrobiłem? (...)

ZWYCZAJNE MIASTO

Właśnie się w wydrukowało wczoraj w Drukmanii w Poznaniu, a teraz tylko falcowanie, szycie i klejenie + foliowanie. Książkę kapitalnie zaprojektował Honza Zamojski, a w środku można znaleźć 87 zdjęć, jakie w 2023 roku wykonałem dla kolejnej dedycji Kolekcji Wrzesińskiej. Premierowa (plenerowa) wystawa otworzy się na rynku we Wrześni w połowie czerwca.

L'Allegro, il Penseroso ed il Moderato

L'Allegro, il Penseroso ed il Moderato, czyli The Cheerful Man, the Thoughtful Man and the Moderate Man, oratorium Jerzego Fryderyka Handla z 1740 roku, które powstało na podstawie wierszy Johna Miltona. 

To chyba najwyraźniej o mnie... ;))

Używka z Allegro Lokalnie, dobrze się słucha tego wykonania.

Kolor naszej flagi jest złożony...

Natomiast Andrzej Tobis niezastąpiony!

Przystanek autobusowy w Karlikowie

Czy tam jeżdżą jeszcze jakieś pojazdy zbiorkomu?

Galeria sztuki

[Lesko - ul. Berka Joselewicza - syngoga - 8.03.2024]

Kowno (Kaunas), 1977

[Eugeniusz Wilczyk - Kowno - Plac Jedności - 1977 - Litewska SRR]

Oba budynki widoczne na zdjęciu istnieją nadal, lecz zmienił się nieco wygląd ich fasad oraz kolorystyka. Co ciekawe, wszystkie te socmodernistyczne pomniki z reliefami też nadal tam stoją... I to dzięki nim udało mi się bezbłednie trafić w lokalizację. Co do pomnika Włodzimierza Illicza Ulianowa, to oczywiście został on rozebrany po odzyskaniu niepodległości przez Litwę w 1990 roku (dokładnie 11 marca, oczywiście myślę tu o deklaracji niepodległości, nie o zburzeniu postumentu Lenina). Po tym pobycie w Pribałtyce (wiem, to termin z arsenału rosyjskiego kolonializmu, lecz użyjmy go dla zapewnienia kolorytu historycznego) ojciec wspominał o licznych pomnikach "wodza światowego proletariatu", które można było napotkać wszędzie. Także o tych, stawianych na wsiach, które były pomalowane (sic!) złotolem lub srebrolem. Niestety nie przyszło mu wtedy do głowy, żeby je wszystkie sfotografować... Szkoda!

Aha, Plac Jedności (Vienybės aikštė) to współczesna nazwa tego miejsca, za czasów ZSRR i Litewskiej SRR, był to Plac Juliusa Janonisa.

Ryga (Rīga), 1977

[Eugeniusz Wilczyk - Ryga - ul. Tatralna - Łotewska SRR - 1977]

Po lewej stronie widać słynny Dom pod Atlantami. To dzięki jego niepowtarzalnej sylwetce udało mi się szybko zlokalizować miejsce ze zdjęcia ojca. Samochody stojące też po lewej to produkty przemysłu motoryzacyjnego ZSRR: Moskwicz 412, Łada WAZ 2101, Zaporożec ZAZ 965 i Wołga GAZ 24. Kurtyna (żelazna)!

De Profundis

[Praga - wrzesień - 1985]

Star 200

Na rogu ul. Stefana Okrzei i ul. Augustyna Świdra w Lipinach (Świętochłowicach). Model ów wytwarzano w latach 1976-1994, więc ten ze zdjęcia nie musiał być wcale stary. Natomiast przedni zderzak z prostokątnymi lampami pochodzi z modelu 1142.

[1.06.2005]

Prawdziwa książka zen

Żołnierze śpiewali... Poza tym wersem, terminologia użyta w piętnastej części poematu Jarosława Markiewicza Fragmenty, całość została ukradziona, dla wszystkich, którzy próbowali praktykować doskonałą pustkę, jest dość oczywista.

Kupiłem w secondhandzie

książkowym. I studiuję sobie figurę sowka, czyli osoby nazywanej w Polsce homo sovieticus, aby lepiej zrozumieć motywacje tzw. ludu pisowskiego... Oczywiście ci ostatani nie są zwolennikami - jakkolwiek by to rozumieć - komunizmu, lecz ich wiara w system polityczny, czy może raczej w pewien rodzaj narracji tożsamościowej oferowanej przez tę populistyczą partię, mocno przypomina zachowania oraz motywacje tzw. ludzi radzieckich.