„Gdynia - Tel Awiw‟ w Muzeum Polin od 13 września 2019

A jednak

jak zawsze niezawodny Georg Friedrich Händel. Terapię zacząłem wczoraj od Rinaldo (Rene Jacobs), a dzisiaj Ricardo Primo (Paul Goodwin) z olśniewającą Nurią Rial. W międzyczasie piszę wstępniak do SŁOWNIKA POLSKO-POLSKIEGO, albowiem będzie to książka w pełni autorska. Mam już 12.868 znaków tekstu, a dobiję zapewne do co najmniej 20.000.

Lubię tą kiczowatą okładkę, bo przypomina mi rycerzy z rodzimych grafów, ale też - a raczej przede wszystkim - oglądany w młodości (czyli jakieś 50 lat temu) serial Dzielny rycerz Ivanhoe, w którym główną rolę odtwarzał Roger Moore. 

I z powrotem do pisania...

Palimpsest z Wolsztyna

[Wolsztyn, ul. Kolejowa, 03.08.2019]

[Zupełnie bez związku z tematyką tego muralu, a szerzej rzecz ujmując - także serii SŁOWNIK POLSKO-POLSKI, podczas wywoływania rawa i obrabiania pliku z Wolsztyna, słuchałem mojego ukochanego Alberta Aylera z płyty Love Cry. Od kilku tygodni niestety, od powrotu ze Szwecji, odrzuca mnie od klasyki... Jak żyć panie premierze?]

Palimpsest z Oborników

[Oborniki, ul. Młyńska, 07.07.2019]

Śmieszna sprawa, ponieważ nie doczytałem dokładnie o jakie Oborniki chodzi, więc pół roku wcześniej udałem się do tych Śląskich... Gdzie też była ulica Młyńska, lecz poza tym nic nie pasowało do sreena, jaki miałem w swoim smartfonie (było to zresztą zdjęcie z wczesnego etapu malowania muralu, gdzie Roman Dmowski potraktowany był nad wyraz szkicowo). Tak więc na miejscu zaskoczył mnie ten pieczołowity realizm w malowaniu portretów generała Stanisława Taczaka i wielbionego przez naszą alt-prawicę endeka.

(Polityka tłumu się do mnie dobrała)

Peter Gizzi

Przerwa w nadawaniu

Polityka tłumu się do mnie dobrała

na parkingach, centrach handlowych

w panoramach wielopasmówek, wskroś autostrad

międzymiastowych, wjazdowych bramek, zadrzewionych alejek.

Cóż miałem robić jeśli nie uciekać

żeby schować się na widoku.

Jestem wobec ciebie jak naród

rzucony na kolana, wobec ciebie jestem

znakomitą większością czerwonych szarf

powiewających w wiecznie zielonym morzu.

Jakaż głębia w tej krainie.

Jakież zaskakujące widoki.

Pokaż mi swoje dni w słońcu.

Wszystko mi pokaż.

Nie zostawiaj mnie tutaj.

Nie zostawiaj mnie.

Protest song

To nie jest wyznanie miłości ani pieśń wojenna

nie traktat, antonim, ni apologia

To nie pomoże kiedy umierają dzieci

żadna to odpowiedź w drodze do piachu

Żaden sygnał na zbiórkę ani łopot flagi

nie zwróci zmarłych, ich frunącego prochu

To nie jest opatrunek ani szpital polowy

ni wytchnienie czy ulga po wszystkim

Żaden wieniec, bez czy gałązka lauru

żaden ogród ziemskich rozkoszy

[Teksty w przekładzie Kacpra Bartczaka z książki: Peter Gizzi, Imitacja życia i inne wiersze, Instytut Mikołowski, Mikołów 2013, s. 43, 44.]

(Wiersz napisany w Szwecji)

Pierwsze mapowanie Królestwa

Dania jest bardzo przyjaznym krajem

wasza wiza opiewa na dwa tygodnie –

płowowłosa celniczka instruuje po angielsku

parę nastolatków z rowerami –

jeżeli jednak przekroczycie termin powrotu

zostaniecie deportowani

WELCOME!

a mnie jak zwykle haltują

i pakują do izolatki wraz ze słowackim Romem

z lewym paszportem (cały czas chichotał)

gdybym był gastarbeiterem to po cholerę

brałbym tu Hasselblada – mówię do celnika

który pyta – czy na pewno

aparat jest mój?

Palimpsest z Białośliwia

[Białośliwie, ul. 4 Stycznia, 06.07.2019]

Białośliwie, piękne imię miejscowości w Wielkopolsce, ale nazwa ROYAL Pizza (na drzwiach Seicento, być może słabo czytelna przy tej kompresji) też brzmi nie niezgorzej...

Poemat pedagogiczny z Ryczywołu

[Ryczywół, ul. Szkolna, 07.07.2019]

W międzyczasie blogowi stuknęło 900.000 odwiedzin, co niewątpliwie należy uczcić, jakkolwiek nie do końca wierzę licznikowi bloggera... (w ogóle mu nie wierzę). W Ryczywole fotografowałem kiedyś synagogę, która stoi przy ul. Czarnkowskiej. Teraz przejeżdżałem obok, od poprzedniej wizyty nic się w jej wyglądzie nie zmieniło (obiekt w latach 70. ubiegłego wieku przekształcono na budynek mieszkalny). Wracając do szkoły, ciekawe jaka jest z przeproszeniem, „pedagogiczna‟ skuteczność tego typu malowideł?

Powrót do

Trudny powrót na kamienne Ojczyzny łono, by nawiązać do słów poety, którego nie trawię, nie lubię i nie cenię. Postanowiłem, że podczas urlopu nie będę nic wrzucał na bloga, w czym zrobiłem jednak wyjątek publikując robocze kadry z Kvibergs Kyrkogård w Göteborgu. Nie przeglądałem też specjalnie sieci, co było rozsądnym krokiem, ale owszem dotarły do mnie informacje na temat wyczynów polskich neonazistów podczas marszu równości w Białymstoku. Żadne jednak zdziwko, narastanie brunatnych tendencji obserwuję od lat... Wczoraj wieczorem, zaraz po powrocie do Krakowa, zanurzyłem się znów w mętne odmęty facebooka i po tym dwutygodniowym okresie internetowej abstynencji, ze zdumieniem patrzyłem i czytałem, jak można tak pierdolić trzy po trzy (także w dobrej sprawie), jak można się tak radośnie oddawać mentalnemu ekshibicjonizmowi... błee! W świetnie zaopatrzonej księgarni Muzeum Sztuki w Göteborgu natknąłem się na retrospektywny album Larsa Tunbjörka (w mieszczącym się w tym samym budynku Hasselblad Center miała miejsce wystawa nawiązująca do pięćdziesiątej rocznicy lądowania na Księżycu - czegoś tak beznadziejnego nie widziałem nawet w Bunkrze Sztuki za ostatniej dyrekcji...), który kupiłem, bo nadzwyczaj poważam zdjęcia tego fotografa. Obrazy Szwecji zarejestrowane okiem jego kamery (zwykle Mamiya 7 + mocarny flesz) ciekawie uzupełniały to, co można zaobserwować w realu. Zawsze się zastanawiałem czy w nihilistycznym oglądzie realnego da się twórczo pójść dalej niż Diane Arbus (taka percepcja rzeczywistości w sztuce to coś, czego polska akademicka krytyka boi się jak diabeł święconej wody)? Larsowi Tunbjörkowi z pewnością się to udało... choć cena była wysoka (choroba alkoholowa + przedwczesna śmierć). Na jego zdjęciach ze Szwecji da się też zauważyć, że społeczeństwo tamtejsze jest w wysokim stopniu zlaicyzowane, czego sobie i Państwu w najbliższej przyszłości życzę!

Cmentarz w Göteborgu (2)

[Göteborg, Kvibergs Kyrkogård, krematorium i kaplica św. Olofa, 20.07.2019]

Widoczny powyżej budynek, jak i cały cmentarz, zaprojektowane zostały przez Erika Gunnara Asplunda. Krematorium powstało w latach 1936-1940, po śmierci Asplunda w 1938 roku, budowę dokończył Sven Ivar Lind.

Cmentarz w Göteborgu

[Göteborg, Kvibergs Kyrkogård, krematorium, 20.07.2019]

Palimpsest z Piły

[Piła, ul. Teatralna, 06.07.2019]

Takim terminem zwykle kulturoznawcy określają sytuację widoczną na załączonym obrazku, wydaje mi się jednak, że jest to z ich strony mniej lub bardziej świadomy zabieg eufemizowania realnego...

PANI SZEŚĆ GIER

Grzegorz Wróblewski

POEZJA WCHODU

marcepanu/marcepana: obie

formy dopełniacza liczby

pojedynczej rzeczownika 

„marcepan‟ są poprawne

HALUKSY

Skończyło się

duńskie lato.

Trump is now

playing almost

totally to white

supremacists...

(Małgorzata II

przeżyje każdy

karambol na

autostradzie.)

Wczoraj znowu

widziałem jak

wymienili księżyc

na planszę

udającą deszczowy

poranek

- mówię ulicznej

księżniczce,

zachwyconej nową

metodą

zwalczania

haluksów.

EWOLUCJONIZM

dzień bez znaczenia

każdy kto palił trawkę

przerzucił się na śnieg

w krainie LEGO nowa

wersja filmu o zlodowaceniu

za to w odległej epoce

skazano na śmierć nekrofila

Kolanowskiego

(zaraz i tak zniszczy nas epidemia

spoceni Świadkowie znów

szaleją z Watchtower)

każdy kto palił trawkę

przerzucił się na śnieg

[Z nowej książki Grzegorza Wróblewskiego Pani sześć gier. 111 wierszy, która jest w zasadzie wyborem tekstów z siedmiu tomów z lat 2011-2018, ale zawiera też 11 utworów całkiem nowych. I właśnie 3 z nich postanowiłem tu zaprezentować. Książka ukazała się nakładem wydawnictwa Convivo.]

Męski świat

[Tychówko, DW-163, 06.07.2019]

Męski świat... Mężczyźni w historii Polski, pisanej (głównie) przez mężczyzn. Żołnierze, politycy, dostojnicy kościelni. Dyżurną kobietą w zestawie bohaterów, jaki pojawia się na malowanych w Polsce muralach, jest sanitariuszka „Inka‟ (Danuta Siedzikówna). Dwa razy udało mi się trafić na graf z siostrą Faustyną, raz z Emilią Platter i raz (sic!) z Marią Skłodowską-Curie. W tym bohaterskim gremium, jakie prezentuje mural z Tychówka, brakuje ewidentnie pewnego związkowca z Gdańska, lidera strajku w Stoczni im. Lenina w 1980 roku, późniejszego przywódcy NSZZ Solidarność, a jeszcze później prezydenta Polski... No, ale w ciągu ostatniej dekady postać Lecha Wałęsy skutecznie zohydziły prawicowe szczujnie w rodzaju: wpolityce.pl, niezalezna.pl czy fronda.pl (by wymienić te, które najczęściej mają zwyczaj wrzucać gówno w wentylator). No dobrze, ale nie o tym chciałem pisać. Od 2014 fotografuję systematycznie murale, które malują ludzie często nazywający siebie samych „patriotami‟. Materiału uzbierało się już trochę (właśnie przekroczyłem liczbę 500 obiektów), więc nadchodzi pora, aby zaprezentować ten zapis publiczności. Będzie wystawa i będzie książka, na jesieni. Książka będzie miała tytuł SŁOWNIK POLSKO-POLSKI. O szczegółach będę tutaj informować. Stay tuned.

POD KLĄTWĄ

Społeczny portret pogromu kieleckiego, to świetna książka Joanny Tokarskiej-Bakir, która jest nie tylko drobiazgowym opracowaniem historycznym, traktującym o tragicznych wydarzeniach jakie rozegrały się w Kielcach 4 lipca 1946 roku, ale także wnikliwym portretem ich uczestników: ofiar (zginęło co najmniej 39 Żydów i 3 Polaków), obserwatorów i sprawców. Miałem okazję - lecz na pewno nie była to przyjemność - zarejestrować materiał wizualny, który przedstawia współczesny wygląd pogromowych i okołopogromowych miejsc (fotografie te, lecz w wersji monochromatycznej, znalazły się w drugim tomie wydawnictwa, zawierającym wykorzystane przez autorkę dokumenty). Poniżej dom przy ulicy Planty 7/9, czyli samo jądro ciemności w sześciu odsłonach:

 [06.04.2016]

 [06.04.2016]

 [06.04.2016]

 [08.04.2016]

[06.04.2016]

[06.04.2016]