(Dlaczego uśmiechasz się na widok tego białego człowieka, który modli się pod akacją?)

Grzegorz Wróblewski

Mandarynki

Delektując się mineralną wodą

z dumą patrzę na hiszpańskie,

wysuszone mandarynki.

Skurczone ze strachu schroniły się

w koszyku pełnym pustych butelek.

Jestem panem ich krótkiego życia.

Oszczędziłem je. Tak jak ktoś

zapomniał o mnie.

Szpital Hvidovre

Starcy nie odzywają się. Dwóch leży przy oknie,

a jeden za parawanem 

przy drzwiach.

Ich dzieci przychodzą w soboty.

Syn pana Jensa

zjawia się w poniedziałki.

Chorzy na raka jelit

Ci wychudzeni mężczyźni chorzy na raka jelit

obserwują w milczeniu osy.

Jedna z nich jest dzisiaj zwinna i tłusta.

Odmiany przestrzeni

Anne żyje w białej sukience. Hoduje sztuczne

rośliny i od lat nie wychodzi na zewnątrz.

Jest zaprzyjaźniona tylko z nieruchomym

chrabąszczem... Dlaczego uśmiechasz się

na widok tego białego człowieka, który

modli się pod akacją? - pyta mnie zawsze,

gdy odwiedzam ją w pensjonacie.

Lekarze twierdzą, że Anne cierpi na schizofrenię,

ma ciężki reumatyzm i bolą ją oczy. A tak naprawdę

to nie wiadomo, dlaczego jeszcze nie wyskoczyła

przez okno! I nadal przeżuwa swoje ulubione,

skamieniałe pestki, które od dawna już 

kolekcjonuje pod prześcieradłami...

[Wiersze z książki: Grzegorz Wróblewski, Prawo serii, Instytut Wydawniczy „Świadectwo‟, Bydgoszcz 2000, s. 13,14,15, 26. Mandarynki wprawdzie pojawiły się już tutaj kiedyś, ale w postaci skanu.]