(Dlaczego wszystkich nagle ogarnął niepokój?)

Konstandinos Kawafis

Czekając na barbarzyńców (przekład Ireneusza Kani)

– Na co czekamy, zebrani na rynku?

       Na barbarzyńców, mają przybyć dzisiaj.

– Skąd dziś w Senacie taka bezczynność?

Czemuż Senatorowie siedzą, praw nie stanowią?

   

       Bo dziś mają przyjść barbarzyńcy.

       Na cóż teraz komu prawa Senatorów?

       Gdy przyjdą barbarzyńcy, ustanowią prawa.

– Czemu nasz cesarz wstał z łoża tak wcześnie

i zasiadł w największej bramie miasta

na tronie, dostojny, z koroną na głowie?

       Bo dziś mają przyjść barbarzyńcy,

       A cesarz czeka, by powitać

       ich wodza. Przygotował nawet

       dla niego pergamin, w którym wypisał

       liczne tytuły i nazwy godności.

– Czemu dwaj konsulowie i pretorzy wyszli dziś

w swoich czerwonych haftowanych togach;

czemu bransolety włożyli ciężkie od ametystów

i pierścienie z przezroczystymi szmaragdami;

czemuż wspierają się na drogocennych laskach

wykwintnie inkrustowanych srebrem i złotem?

      

       Bo dziś mają przyjść barbarzyńcy,

       A takie rzeczy olśniewają barbarzyńców.

– Czemu, inaczej niż zwykle, nie zjawiają się retorzy,

by swe wywody prezentować, wypowiadać kwestie?

       Bo dziś mają przyjść barbarzyńcy,

       a ich mowne popisy i oracje nudzą

– Ale skąd raptem ten niepokój, skąd

zakłopotanie. (Nagle spoważniały twarze).

Dlaczego szybko pustoszeją ulice i place,

a wszyscy, zamyśleni, wracają do domów?

       Bo już noc zapadła, a barbarzyńcy nie przyszli.

       Parę zaś osób, przybyłych znad granic,

       mówi, że nie ma już tam barbarzyńców.

– Cóż teraz poczniemy bez barbarzyńców?

Ci ludzie byli jakimś rozwiązaniem.

Czekając na barbarzyńców (przekład Zygmunta Kubiaka)

Na cóż czekamy, zebrani na rynku?

       Dziś mają tu przyjść barbarzyńcy.

Dlaczego taka bezczynność w senacie?

Senatorowie siedzą – czemuż praw nie uchwalą?

       Dlatego że dziś mają przyjść barbarzyńcy.

       Na cóż by się zdały prawa senatorów?

       Barbarzyńcy, gdy przyjdą, ustanowią prawa.

Dlaczego nasz cesarz zbudził się tak wcześnie

i zasiadł – w największej z bram naszego miasta –

na tronie, w majestacie, z koroną na głowie?

       Dlatego że dziś mają przyjść barbarzyńcy.

       Cesarz czeka u bramy, aby tam powitać

       ich naczelnika. Nawet przygotował

       obszerne pismo, które chce mu wręczyć –

       a wypisał w nim wiele godności i tytułów.

Czemu dwaj konsulowie nasi i pretorzy

przyszli dzisiaj w szkarłatnych, haftowanych togach?

Po co te bransolety, z tyloma ametystami,

i te pierścienie z blaskiem przepysznych szmaragdów?

Czemu trzymają w rękach drogocenne laski,

tak pięknie srebrem inkrustowane i złotem?

      Dlatego że dziś mają przyjść barbarzyńcy,

      a takie rzeczy barbarzyńców olśniewają.

Czemu retorzy świetni nie przychodzą, jak zwykle,

by wygłaszać oracje, które ułożyli?

      Dlatego że dziś mają przyjść barbarzyńcy,

      a ich nudzą deklamacje i przemowy.

Dlaczego wszystkich nagle ogarnął niepokój?

Skąd zamieszanie? (Twarze jakże spoważniały.)

Dlaczego tak szybko pustoszeją ulice

i place? Wszyscy do domu wracają zamyśleni.

      Dlatego że noc zapadła, a barbarzyńcy nie przyszli.

      Jacyś nasi, co właśnie od granicy przybyli,

      mówią, że już nie ma żadnych barbarzyńców.

Bez barbarzyńców – cóż poczniemy teraz?

Ci ludzie byli jakimś rozwiązaniem.