(Długo trzeba było wozić ciała łodzią na drugi brzeg Wisły, a potem już nie)

Z  poematu „Na setkach wioseł‟ Anny Matysiak, który w postaci książki dotarł do mnie w piątek i od razu go przeczytałem (ze dużą przyjemnością). Tekst jest gęsty, wielowątkowy, aluzyjny, czego zapowiedź można znależć też w tytule.