Jerofiejew uwspółcześniony

Ja zaraz na zajęcia z dokumentu w AF (które prowadzę), a od samego rana chodzi mi po głowie ten świetny wiersz Miłosza Biedrzyckiego:

Miłosz Biedrzycki

Jerofiejew uwspółcześniony

"ten oto kolega przyjechał z Londynu

i od rana smażymy pod kontuarem, kryjąc się przed szefową

kwiaty holenderskiego skuna. jest mi już bardzo, bardzo przyjemnie"

"pozwól, że cię zaproszę na zewnątrz, do bramy

nie będziemy się bić, ale

razem spróbujemy tego specjału"

"cześć chłopaki, dziękuję, że na mnie zaczekaliście

jednak ktoś inny musi rozpalić,

wbrew pozorom ja nie mam mocnych płuc, nie umiem wciągać głęboko"

"tigidigidi, kto ma ochotę

niech jeszcze dokończy ostatnią chmurę

my wchodzimy z powrotem w rozgiętą ścianę muzyki"

[przepisałem z tomu: Miłosz Biedrzycki Życie równikowe, WWBP, Poznań 2010, str. 158]