(prostokąt światła na tle ciemności)

Charles Reznikoff

[Kiedy wszedłem do łóżka]

Kiedy wszedłem do łóżka, było już po północy

ale stwierdziłem, że nie mogę zasnąć

i dalej myślałem o bolączkach dnia.

Wydawało mi się, że najlepiej będzie

jak wstanę i pójdę na długi spacer po milczących ulicach

ale byłem zbyt zmęczony, żeby wyjść z łóżka - 

nawet ubranie się na powrót było ponad siły.

Kiedy przewracałem się niespokojnie z boku na bok

wpadł mi w oko garaż na podwórku -

dach pokryty gładką warstwą śniegu.

Z miejsca gdzie leżałem nie było widać księżyca

ani nawet podwórka

ale dach garażu lśnił jak prostokąt światła

na tle ciemności -

prostokąt światła

na tle ciemności.

Patrząc nań, zapomniałem o sobie

i zapadłem w głęboki, spokojny sen.

[Wiersz w przekładzie Piotra Sommera z tomu: Charles Reznikoff, Co robisz na naszej ulicy, WBPiCAK, Poznań 2019, s. 205. Jest 23:08, pomyśleć, że jeszcze ok. 12 dzisiejszego dnia wchodziłem do gmachu Gemäldegalerie w Berlinie, żeby zobaczyć wystawę Mantegna und Bellini. Meister der Renaissance. Biały prostokąt na ciemnym tle też nie do pogardzenia...]