(Natchnienie trzeba tu czerpać z wybrzuszeń terenu, zasadzić dom, spłodzić drzewo, zbudować syna)

Krzysztof Jaworski

MIEJSCE URODZENIA

Był tu Ginsberg, Jaruzelski i papież.

Ginsberg jest pedałem, Jaruzelski generałem a papież Polakiem.

Literatura też łaskawa, parę niepochlebnych wierszy

z nazwą w tytule: Witkacy, Lenartowski; kilka

pomników, kilka ulic, które jeszcze

nie noszą mojego nazwiska.

Dzień swoje dłonie pracowicie zaciera. Natchnienie

trzeba tu czerpać z wybrzuszeń terenu, zasadzić

dom, spłodzić drzewo, zbudować syna. Błąkam się

jak tramwaj i myślę. Jakie to życie głupie –

Witkacy się otruł, Lenartowski mnie straszy

trzydziestką i Karczówką.

Ostatecznie niech stracę, wdrapuję się na piętro,

wystawiam łeb przez okno a tam ptaki

jakieś takie chude, postrzępione,

siedzą na antenach. Za granicą w pewnym

muzeum kultur wschodnich też widziałem ptaka.

Stał na jednej nodze na kamieniu i ćwiczył zen.

Sprawdzałem co pięć minut czy się nie rusza.

Podawano wschodnie herbaty. Nie ruszał się.

Ćwiczył zen. Ale to było kłamstwo, bo okazało się

kiedy wychodziłem, że ptak był wypchany.

No i tak. Andrzej chce wyjechać

do Kudowy.

Czy tam wypychają ptaki?

[Była (jest!) taka książka. Wydana w 2002. A rzeczony wiersz znajduje się w niej na s. 34-35. A wcześniej utwór tej pojawił się w tomie Kameraden opublikowanym w 1994. Tam można go znaleźć na s. 23. Kameraden powinno być wydane ponownie! O czym nie raz już tutaj pisałem, ale najwyraźniej musiałby też chcieć tego autor tej znakomitej książki...]