A teraz nastąpi przerwa w nadawaniu

Coś mi się wydaje, że firma Google serwuje mi najordynarniejszy bullshit w tych statystykach oglądalności... Ten miły dla oka fałsz jakoś nie podnosi mnie na duchu ;-)

To ja teraz wkleję tutaj takiego sreena...

...z tego (skądinąd parszywego) Facebooka. Prawdę mówiąc wysłałem Krzyśkowi Minimalizm ze sporym poślizgiem. I chyba nigdy nie byłem na Śnieżniku. Aż do tej pory. 

Kostrzyn nad Odrą (ul. Jatka)

[21.7.2021]

Kulturoznawstwo i ludobójstwo (Minimalizm, s. 47)

Tytuł tego wiersza zawdzięczam inwencji Andrzeja Dybczaka, który życzliwie zgodził się na wykorzystanie tego terminu, który - jak myślę - świetnie oddaje esencję wielu badań nad Zagładą.

Bastion „Król‟

[Kostrzyń nad Odrą - 21.7.2021]

W świetnej książce Odra_Rhein_Oder_Ren André Köhlera, na zdjęciu przedstawiającym ów bastion dawnej Festung Küstrin, widać na jego narożniku stojącą radziecką armatę dywizyjną ZiS-3, zza której wyłania się obelisk z pięcioramienną gwiazdą. W tamtym czasie (rok 2006) mieścił się tam jeszcze cmentarz żołnierzy Armii Czerwonej, kryjący mogiły 264 żołnierzy, którzy polegli w lutym/marcu 1945 podczas walk nad Odrą. Kiedy kilka lat później pod pretekstem prac zabezpieczeniowych przy fortyfikacji (na powyższym kadrze widać, że bastion nie jest w najlepszym stanie), postanowiono cmentarz przenieść - oczywiście przy akompaniamencie protestów Ambasady Federacji Rosyjskiej - okazało się jednak, że groby sa puste...

Obszerny zestaw zdjęć z terenu starego miasta w Kostrzyniu nad Odrą, pojawi się w najnowszej edycji kwartalnika Herito. Stay tuned!

Mglisty dzień / Słoneczny dzień / Noc

[Można by jednak też zapytać, a gdzie jest wrak?]

Poeci o Charlesie Reznikoffie na Facebooku (pisownia oryginalna)

Wpis poety X - Nie mam serca do Reznikoffa, ale ok, czytam, żeby nie było, że nie wiem, co tracę. Zresztą jakoś specjalnie narzekać też tu nie mam potrzeby, ale kurde tego Japończyka popieram. Końcówka tego wiersza*, co go tak wszyscy piłują zawsze wydawała mi się dziadowskim trikiem, takim humorem na imieniny u cioci. Ale bez niej, wiersz byłby całkiem, całkiem.

Poeta XX - Reznikoff nudny, przehajpowane banały.

Poeta X do poety XX - no gdyby mi się chciało robić przykrość tym wszystkim jego zwolennikom, też bym tak to ujął (emotikon)

Poeta X do poety XX - każdy dzień zaczynam od stwierdzenia: X, możesz się mylić (emotikon) 

Poeta XX - ale w koncu ktoś to napisał, bo juz nie moglem czytac tych bezkrytycznych zachwytów

Poeta XXX - ten wiersz jest w polszczyźnie zepsuty przez "jak się miewają". wystarczyłoby spytać "co tam u twoich krewnych" albo jakoś tak

#niebędzieszmitupoprawiałsommeragnojku

Poeta XXXX - Nie trzeba się jakoś specjalnie rozglądać, żeby zauważyć, że za pięć lat Reznikoff dostanie Nike (pierwszą w tym stuleciu Nike Nieśmiertelną, a może nawet Półżywą). Tymczasem należy uczciwie przyznać, że niektóre spolszczenia jego fraz nieźle sprawdzają się w życiu codziennym typowego polskiego gospodarstwa domowego. Choćby w tej chwili:

Co robisz na moim rozpalonym monitorze pośród

krytyków niezłomnych,

autorze „Utraty”?

Jak się miewają twoi zagubieni kuzyni, dryblas Nogaś

i znacznie krótszy Szot?

Poeta XXX - trzeba przyznać, że użyteczność tego wiersza jest wręcz nieoceniona

Poeta XXX - choć jest on jedną z wielu już prób przyswojenia polszczyźnie frazy jak się masz? / jak się miewasz?, która jest zwykłą kalką z angielszczyzny

---------------------------------------------- 

* Chodzi o ten wiersz Reznikoffa:

Co robisz na naszej ulicy pośród samochodów, 

koniu?

Jak się miewają twoi krewni, centaur i jednorożec? 

(przekład Piotra Sommera)

Włodzimierz Naumiuk

Artysta ludowy, wybitny rzeźbiarz, mieszka w Kaniukach nad Narwią.

[12.7.2021]

Z ziemi wolskiej do Wolski...

I naprawdę nadal 30% obywateli mojego kraju, tych mających uprawnienia wyborcze, chce głosować na partię, którą kieruje ów wspaniały obywatel bez żadnego trybu? 

A w środku tyle wspaniałości!

 [Podziwiajcie też buty prawdziwego piechura.]

Like A Rolling Stone

Mam słabość do tego teledysku... (świetna robota!). Cały wieczór słucham Stonesów z LP, popijając Žateckỷ černỷ 3,8% (chyba w sam raz na taki gorąc?). 22:46, wieczór się już dawno skończył, a płyt jeszcze kilka zostało... Niektóre z nich kupiłem we wczesnych latach osiemdziesiątych.

Dymi komin garbarni na Ludwinowie

To na linii horyzontu. Bliżej - Wisła w Krakowie, gdzieś na wysokości kościoła na Skałce. Bardzo dawno temu, za siedmioma górami i siedmioma lasami, za siedmioma kaczorami i siedmioma tuskami, znajdowała się tutaj - Moje Drogie Dzieci - przystań flisacka. Albowiem do roku 1972, czyli do czasu, w którym oddano do użytku Most Grunwaldzki, z Dębnik na Kzimierz płynęło się łódką. I ja tam byłem, fale oglądałem, pracę flisaka podziwiałem, a mostu późniejszego mostu szczerze nie lubiłem. Biorąc pod uwagę kieunek padania światła, zdjęcie zostało wykonane porą poranną. Uwzględniając dziwną głębię ostrości, użytą tutaj kamerą był Flexaret III (ten z rozjustowaną optyką).

[Fot. Eugeniusz Wilczyk - przełom lat '50 i '60]

„Titanic‟ od ulicy

[Piaseczno - ul. Generała Władysława Sikorskiego - 3.7.2021]

Coś podobnego widziałem we Włoszech, kiedy wybraliśmy się do Pompejów, a kolejka linii Circumvesuviana przejeżdżała przez przemieścia Neapolu... Idealnie nada się ten kadr do książki (in spe oczywiście - czeka mnie jeszcze dużo pracy przy tym temacie). 

Minimalizm (s. 45)

„Titanic‟ od zaplecza

[Piaseczno - ul. Generała Władysława Sikorskiego - 3.7.2021]