Co się zaczyna pożądaniem koniec ma mądrzejszy

Ten późny i bardzo trafiony wiersz Ginsberga pasuje mi do serii ostatnich wpisów. Przy okazji publikacji tomiku, w którym się znalazł, doszło do skandalu, ponieważ poniewczasie ludzie z Wydawnictwa M (założonego przez uczestników Ruchu Odnowy w Duchu Świętym), zorientowali się, że firmują książkę z utworami homoseksualisty… A więc wstrzymano rozpowszechnianie części nakładu, doszło do schizmy z pismem NaGłos, także wydawanym przez „Odnowicieli”, co zapewniło temu periodykowi niezłą wtedy reklamę, a wszystko to działo się 19 lat temu. Czyli dość wyraźne symptomy tego, z czym obecnie mamy do czynienia - a mam tu na myśli dominacją katolickiej religijności w kołtuńskim wydaniu (współcześnie doszedł do tego jeszcze ryt „niepodległościowy” czy nazywając rzecz po imieniu - nacjonalistyczny), były wówczas widoczne, ale mało kto traktował je wtedy poważnie. Niestety.

Allen Ginsberg

Napisane w moim śnie

Przez W. C. Williamsa

„Póki Co

głosisz

pewną ogólną

Prawdę

Znaną powszechnie

jako pożądanie

Nie ma potrzeby

stroić

jej w szatki

piękna

Nie ma potrzeby

przekłamywać

tego co standardem

nie jest

aby się stało

zrozumiałe.

Weźże na warsztat

własny nos

oczy uszy

język

seks i

mózg

i pokaż je

publicznie

Idź na ryzyko

niedokładności

Słuchaj sam

siebie

mów sam

do siebie

a inni

też będą

zrzucając

z ulgą

swoje brzemię –

własną

myśl

i zgryzotę.

Co się zaczyna

pożądaniem

koniec ma

mądrzejszy”.

                  Boading, 23 listopada 1984

[przełożył Piotr Sommer, w: Allen Ginsberg Znajomi z tego świata, wiersze z lat 1947-1985, Biblioteka NaGłosu, Wydawnictwo M, Kraków 1993]