mała sonata podróżnicza

Reiner Kunze

mała sonata podróżnicza

Allegro vivace

Jak kogut przez dziurę w płocie –

skulony, dziób tuż 

nad ziemia, skrzydła

zwinięte – 

przepełzłem pod szlabanem

Miałem ze sobą tylko

niedosyt świata

Za jednym zamachem skrzydeł – Czechy Morawy Słowacja,

za drugim Węgry, wreszcie

otrząsnąłem się,

przeciągnąłem i 

zapiałem

A że słońce nie wstawało,

skubnąłem

ziarnko

Nawet w Rumunii kukurydza nie leci

sama do dzioba

Adagio

Braszów, przykuty

do stóp Karpat i

moich, dalej

nie wolno

Nie, nie mam w Bukareszcie brata, tylko

braci

Ale Brâncuşi się nie liczy

A gdzieś wysoko słońce Rumuni, twardy

dolar, nie do kupienia za

życzliwość

Scherzo

Nad Bukaresztem siedmiodniowy deszcz

Ale przyjaciele

toczyli ulicami biały kawał sera – 

świecące słońce, brody

trzymali jak parasole

Wszystkie pociągi kończyły bieg w Pradze

(Zamiast tria)

Z czubka noża próbowaliśmy 

owczy ser i

wiersze

Ser, moi drodzy, był

ostrzejszy

Allegro ostinato

Sfatygowany jak

jednolejowy

banknot wygniatany

w ciemnych kieszeniach Rumunii, rozmieniany

w deszczu, wyświechtany

wśród truskawek jak pięść, róż, czosnku i kur

żywcem wiązanych w pęczki, wręczany

w bukareszteńskich trolejbusach (gdzie się wsiada

w biegu jak na konie

stepowe), obmacany

palcami poetów, kelnerów i

milicji, trzymany 

w braterskich dłoniach, jeszcze

ciepły

          zbudziłem się zwrócony

ojczyźnie, sprawdzony

pod światło, obrócony

trzy razy, ale

nierozpoznany i noszący

tajemne odciski palców

nowych przyjaciół

[wiersz w przekładzie Jakuba Ekiera z tomu: Reiner Kuzne Remont poranka, Biuro Literackie, Wrocław 2008, str. 32-34]

Ale jazda! Przeczytałem go sobie wczoraj do poduszki i zrobię to także dzisiaj!