Albo choćby Alleluja!

Miroslav Holub

ZWIĘZŁA UWAGA

O ZABIJANIU KARPI

Bierze się tłuczek

i nóż

i wali się

we właściwe miejsce, żeby nie podskakiwał,

bo jak podskakuje, to przeszkadza i zmniejsza zarobek.

A gapie już mrużą oczy, podziwiają ten spryt, to walnięcie,

już prawie do piekarnika sięgają. Już i folia gotowa

leży do zawinięcia. I dymi się z kominów.

Gwiazdka wygląda z okien, po ziemi blask ciągnie,

w beczułkach się pluska.

Takie jest prawo radości.

Tylko sobie myślę, czy karp to właściwe zwierzę.

Może o wiele lepsze byłoby takie zwierzę,

które by - wyciągnięte - położone - przytrzymane -

powiodło niebieskim okiem

na tłuczek, na nóż, na piekarnik, na papier,

na gapiów i na kominy,

na Gwiazdkę

I jeszcze prędko

Coś powiedziało. Na przykład:

To są moje najlepsze dni.

Albo:

Niebo gwiaździste nade mną, prawo moralne we mnie.

Albo:

A jednak się kręci.

Albo choćby

Alleluja!

[wiersz w przekładzie Mariana Grześczaka z książki: Miroslav Holub Wiersze, Świat Literacki, Izabelin 1996, str. 49-51.]