Chciałoby się nic nie mówić, tylko słuchać... Od bardzo dawna żadna płyta tak mną nie wstrząsnęła. Giuliamo Carmignola w najwyższej formie. Ale przecież to nie są zawody sportowe! Carmignola, uczeń Nathana Milsteina i Henryka Szerynga, gra sonaty oraz partity JSB nadzwyczaj precyzyjnie i - szukałem długo właściwego słowa, a to użyte za chwilę, wszystkim przecież znane, mimo pewnych obciążeń, wydaje mi się jak najbardziej na miejscu - mistycznie. Ciekawe jak poradziłby sobie z Sonatami różańcowymi Heinricha Ignaza Franza von Bibera czy z sonatami Arcangelo Correllego z opusu 5. Może jeszcze nagra te utwory?
Efekt pasażu. Konfrontacje i negocjacje tożsamości we współczesnych praktykach artystycznych - świeżo wydana, obszerna książka Romana Lewandowskiego (pomyślana także jako podręcznik akademicki), gdzie i o projekcie Niewinne oko nie istnieje jest napisane, a zreprodukowana praca, to fotografia (mój wybór) przedstawiająca budynek byłej synagogi w miejscowości Kargowa w Lubuskiem. Bardzo lubię to zdjęcie, jakkolwiek historia w tle tego kadru do dobrych wiadomości nie należy...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Żeby zamieścić komentarz, trzeba się po prostu zalogować na googlu i przedstawić.