(A kiedy moja panienko na Václavském námĕsti Jan Palach rozmawiał z ogniem)

Jerzy Kronhold

Pali się moja panienko

                                            Gabrysi Lazarek

Jak paliło się w Zamarzkach

moja panienko

to w głośnikach wysoko nad głową

wyły syreny ekscytującym

falsetem takim jakim dziś

czaruje wszystkie panienki

Justin Timberlake

było gęsto na drodze

od fojermenów

i po raz pierwszy

do akcji ruszył nowiuteńki wóz

strażacki Błyskawica

A kiedy moja panienko wylała Bobrówka

ksiądz Holubars był na miejscu

i fotografował

tory znalazły się pod wodą

przestały kursować pociągi

i woda też stała milcząc

pod murem klasztoru

Bonifratrów

i dworzec w C. zaczął przesiąkać

jak dziurawe pudło z kartonu

i wszędzie latały szczury

A kiedy moja panienko jakiś ważniak

umarł jakaś gruba ryba

to wtedy koło naszego domu

ciągnął kondukt z orkiestrą dętą

i karawan jak akwarium na kółkach

toczył się majestatycznie po bruku

i trzeba było pilnować żeby bro

Boże nie przeciąć ulicy przed nim

bo Herr Tod tego nie znosi

ostrzegała mamrocząc Maryjka

koneserka naszych ręczników 

gdy wnosiłem tłumok z bielizną

do maglowania

A kiedy moja panienko był hokej

na ajslufie wyrychtowanym przez

Adolfa Kałużę od którego dostałem

po uszach kiedy świeży lód kruszyłem

rysując ósemki tępymi łyżwami

kiedy byliśmy na drugim miejscu

w pierwszej lidze tuż za CWKS

Legia w Warszawie i przed KTH

Krynica to całe miasto po tych

legendarnych zwycięstwach

upijało się przez kilka dni

na umór z radości

A kiedy moja panienko Rosjanie

szli na Czechy i kilkadziesiąt czołgów

niszczyło krawężniki to dzieci ze szkół

witały ich goździkami

i ludzie wariowali

cieszyli się że odzyskamy

Zaolzie a major Griszkin szukając

beczek z winem w klasztorze

stanął przed obliczem przeora

i nic nie wskórawszy wymierzył z rewolweru

w krzyż i zakrzyknął niech mi ta ręka

uschnie jeśli on zmartwychwstał

A kiedy moja panienko

na Václavském námĕsti

Jan Palach rozmawiał z ogniem

i powstało z tego pożar który gaszono różami

przyklejając do bruku łzy i obelgi

byłem z tego powodu przesłuchiwany

w dawnym alumneum

nie przypuszczając że to się

pół wieku później powtórzy

w sercu Polski na placu Defilad

i że będzie trzeba krzyczeć

na cały głos na cały świat

pali się moja panienko!

[Wiersz w sam raz na wybory z książki: Jerzy Kronhold, Pali się moja panienko, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2019, s. 24-26.]