(Odtąd kłamstwo w moich ustach jest dobre i słodkie)

Jehuda Amichaj

JOM KIPUR WIECZOREM. OJCIEC

Ojciec błogosławił mnie, a jego ręce drżały.

(Stosunek dorosłych do dzieci polega na drżeniu).

W jego oczach

odbijały się wszystkie moje przyszłe grzechy.

Bawiliśmy się w ofiarę Abrahama i Izaaka.

Jego przedwczesna śmierć to nóż

uniesiony nade mną. Unosi się zawsze.

To, co myślę do księżyca,

samolotu, albo przed ukochaną,

to nic innego jak nóż

mojej i ojca zabawy.

Nikt nie będzie wiedział,

że to zabawa.

(Nawet Bóg nie).

WIERSZ O KŁAMSTWIE W SOBOTNI WIECZÓR

W sobotni wieczór, o zmierzchu letniego dnia,

kiedy nad każdym domem unosi się zapach jedzenia i modlitwy,

a w powietrzu głos skrzydeł aniołów soboty,

zaczynałem, w dzieciństwie okłamywać ojca:

„Poszedłem do inne bożnicy‟.

Nie wiem, czy wierzył mi, czy nie,

ale smak kłamstwa z moich ust był dobry i słodki.

I we wszystkich domach nocą

wraz ze śpiewem sobotnim, wznosiły się kłamstwa

i radość i przyjemność

i we wszystkich domach nocą

ginęły jak muchy w lampie anioły soboty,

a zakochani przykładali usta do ust

i nadymali się, unosili do góry,

albo wybuchali.

Odtąd kłamstwo w moich ustach jest dobre i słodkie,

odtąd chodzę zawsze do innej bożnicy.

A ojciec odpłacił mi kłamstwem, kiedy umierał:

„Poszedłem do innego życia‟.

[Wiersze w tłumaczeniu Tomasza Korzeniowskiego pochodzą z książki: Jehuda Amichaj, Koniec sezonu pomarańczy, Świat Literacki, Izabelin 2000, s. 85, 89.]