Brecht zaskakujący i elegijny

Bertot Brecht

[Jadąc wygodnym samochodem]

Jadąc wygodnym samochodem

Po wiejskiej drodze

Z nadejściem nocy zobaczyliśmy zgiętego w ukłonie

Oberwańca, który machał, żeby go zabrać.

Mieliśmy dach nad głową i mieliśmy miejsce i pojechaliśmy dalej

I usłyszeliśmy jak mówię niechętnym głosem: nie

Nie możemy zabrać nikogo. 

Przebyliśmy kawał drogi, może tyle co cały dzień piechotą

Kiedy nagle przeraził mnie ten mój głos

To moje zachowanie i ten

Cały świat.

[Nauczycielu nie mów zbyt często]

Nauczycielu nie mów zbyt często, że masz rację!

Niech uczeń sam to pojmie!

Nie naciągaj prawdy:

Ona tego nie przetrzyma.

Słuchaj jak mówisz!

[Kiedy w białej sali Charité]

Kiedy w białej sali Charité

Zbudziłem się nad ranem

I usłyszałem kosa, wiedziałem

Lepiej. Już od dłuższego czasu

Nie bałem się śmierci: niby co

Ma mi być, jeśli nie będzie

Mnie? Od tej chwili

Potrafiłem się cieszyć

każdą piosenką kosa, również tą po mnie.

[wiersze w przekładzie Piotra Sommera z tomu: Cały ten Brecht, Biuro Literackie, Wrocław 2012, str. 148, 157 i 163]