ŚMIERĆ W WODZIE

Od początku roku czekałem na kwiecień i wiosnę, żeby w ramach pewnej przekory zacytować tutaj fragment "Ziemi jałowej" T.S. Eliota, choć prawdę mówiąc pierwotnie myślałem o inne części tego poematu. No i pogoda oraz przedłużające się przedwiośnie nie za bardzo mi sprzyjały... Nieważne, ostatecznie stanęło na części czwartej w przekładzie Czesława Miłosza (z tomu T.S. Eliot Jałowa ziemia, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1989).

T.S. Eliot

IV. Śmierć w wodzie

Phlebas Fenicjanin dwa tygodnie temu

zapomniał krzyki mew i morza kołysanie

I zysk, i stratę.

                      Skubały mu kości

Prądy szepczące i schodził w otchłanie.

Życie swoje powtórzył, gdy wzniósł się i spadł.

Wir wchłonął pamieć lat jego młodości.

Ktokolwiek jesteś, Żyd czy też poganin,

Ty, który kręcąc kołem słuchasz, jak wiatr grzmi,

Zważ: i Phlebas piękny był niegdyś, wysoki jak ty.