(Ręce przy tym mdleją pot zalewa oczy)

Kornel Filipowicz

Foki

W kraju w którym żyją foki

Pozwolono w tym roku

Zabić fok tylko dwieście tysięcy

Mało to czy dużo?

Zważywszy jak przykra męcząca i niełatwa

I źle płatna to jest praca

Zabijanie zwierząt długimi ciężkimi pałkami

Foki poruszają się na lądzie niezdarnie

Ale są bardzo szybkie i zwrotne w wodzie

Trzeba się więc bardzo spieszyć żeby zabić zwierzę

Zanim zdąży osiągnąć krawędź ziemi i wody

Dlaczego nie można fok strzelać?

Byłoby to bardziej humanitarne

Czyli ludzkie

Zapewne ale skóra uszkodzona kulami

Byłaby bezwartościowa

Dlatego foki trzeba zabijać uderzeniami pałki

Często trzeba poprawiać

Bić w czaszkę dwa lub trzy razy

Ręce przy tym mdleją pot zalewa oczy

Spróbujcie tej pracy

Człowiek nie jest maszyną sam czuje się jak zabity

Trzeba po tym dobrze zjeść i wypić aby zagłuszyć

Jęk skowyt płacz zabijanych zwierząt

Który długo jeszcze dźwięczy w uszach

W niektórych ludziach odzywa się sumienie

Stać ich na to zwłaszcza gdy są bogaci

Milionerki sprzedają więc swoje drogie futra z szynszyli

Brylanty i perły Picassy nawet Coroty

Wynajmują okręty werbują załogi wśród idealistów

Zbyt biednych aby finansować takie przedsięwzięcie

I płyną mil tysiące

Na ratunek fokom

Potem wracają i opowiadają

Co widziały z daleka

Przez lornety i teleobiektywy

Nie ocaliły ani jednej foki

Bo drogę im zagrodziły

Śmigłowce i łodzie patrolowe straży przybrzeżnej

Był nawet jeden okręt wojenny

Cóż się stało? Po prostu

Władze ogłosiły

Że zabijanie fok pałkami

Jest sprawą wewnętrzną państwa

W którym żyją foki

[Z książki Powiedz to słowo opublikowanej przez Wydawnictwo a5 w 1997 roku. W moim ulubionym internetowym antykwariacie Królicza Jama (ulubionym nie tylko ze względu na nazwę, ale też wygląd tego miejsca - warto wybrać opcję "odbiór osobisty" i to zobaczyć) kupiłem kilka dni temu pięć książek poetyckich, z których cztery - jak się okazało po dotarciu przesyłki - wydało właśnie a5...]