(postać w spodniach odwraca się i uśmiecha - przyklejonym uśmiechem)

Charles Reznikoff

[Zbyt wczesny to ranek]

Zbyt wczesny to ranek

by w parku było wielu ludzi

ale ta dwójka przed mną

przystaje co jakiś czas

żeby się objąć i pocałować:

wysoki, mocno zbudowany mężczyzna,

wciąż jeszcze w zimowym palcie,

i drobna postać w spodniach.

Obejmują się

i ledwo przestaną się całować

zaraz znów zaczynają,

jakby nie mieli nigdy dość.

W istocie, nic bardziej stosownego

w tak piękny poranek –

pierwszy ciepły dzień wiosny.

Kiedy ich mijam

postać w spodniach odwraca się i uśmiecha –

przyklejonym uśmiechem

niepozbawionym podobieństwa do uśmiechu starożytnego Apolla –

a szare oczy lśnią szkliście –

i nie jest to wcale dziewczyna

ale młodzieniec

któremu przydałoby się ogolić.

[Wiersz w przekładzie Piotra Sommera z tomu: Charles Reznikoff, Co robisz na na naszej ulicy, WBPiCAK, Poznań 2019, s. 166. Wspaniały Charles Reznikoff! Wspaniała książka! Będzie jeszcze o niej tutaj nie jeden raz mowa. Pozwolę sobie jednak teraz na prywatę i zadedykuję ten wpis naszemu małemu firerkowi (pleonazm całkowicie zamierzony) oraz jego partyjnym towarzyszom, którzy przy okazji wyborów do Parlamentu Europejskiego zafundowali obywatelom mojego kraju kolejną kampanię nienawiści. Z pewnością nie ostatnią...]