hiperrealizm: października 2016

poniedziałek, 31 października 2016

Śmierć owada

Charles Reznikoff

Śmierć owada

Wróbel uderza dziobem żuka

a żuk zaczyna głośno brzęczeć

jak gdyby ptak włączył budzik.

Żuk w niezdarnych obrotach

unosi się w powietrze

a wróbel wzlatuje wdzięcznie za nim.

[wiersz w przekładzie Piotra Sommera opublikowany w Literaturze na Świecie nr 12/2000 (353), str. 289]

niedziela, 30 października 2016

17. edycja projektu Fotografia Kolekcjonerska - wybitne polskie zdjęcia na aukcji

Pod takim właśnie tytułem informuje o tym wydarzeniu portal fotopolis.pl i jest mi tym bardziej miło, że w materiale ilustracyjnym pokazywana jest też fotografia mojego autorstwa - bardzo ją lubię - z cyklu Afterlife (czyli reaktywowanego w 2010 roku Życia po życiu). Szkoda, że w dniu wernisażu będę akurat przebywać w Bratysławie...

sobota, 29 października 2016

JESTĘ RECĘZĘTĘ...

piątek, 28 października 2016

ROCZNICOWO

A właściwie nieco po. Wernisaż wystawy (NIE)WIDZIALNE/(IN)VISIBLE w Muzeum Polin miał miejsce 23 października 2015. To bardzo ważna dla mnie ekspozycja, łącząca prezentację projektów Niewinne oko nie istnieje i Święta Wojna, co jest pomysłem Artura Tanikowskiego, kuratora tego przedsięwzięcia. Więc rocznicowo i nostalgicznie trochę zdjęć autorstwa Magdy Starowieyskiej z ekspozycji w Polin.

czwartek, 27 października 2016

...nic nie ginie w sieci maestro!

A propos posta JESZCZE WIĘCEJ PRESTIŻU znajomy podesłał mi zarchiwizowany wpis. Dzięki!

wtorek, 25 października 2016

DOM POLSKI W TRANSFORMACJI, zdjęcia z wernisażu (cz. 1)

Na pierwszy ogień fotografowie/fotografki uczestniczący/ce w wystawie. Nie wszystkich udało mi się sportretować, bo nie wszyscy dotarli. Wernisaż ósmej odsłony Festiwalu Warszawa w budowie przygotowanego przez Muzeum Sztuki Nowoczesnej i Muzeum Warszawy i Instytut Architektury odwiedził istny tłum gości. Podobnie było zresztą następnego dnia, kiedy 14:00 rozpoczęło się oprowadzanie kuratorskie. Polecam tę ekspozycję nie tylko dlatego, że miałem pewien udział w doborze fotografów pokazywanych w trakcie ekspozycji, ale też bo to świetna wystawa problemowa (dekonstruowanym fenomenem jest tutaj tytułowy Dom polski w transformacji), do której zaproszono liczne grupę artystów wizualnych (niekoniecznie więc fotografów, którzy oczywiście są artystami wizualnymi). Jest co oglądać!