(Zbyt wielu mężczyzn, kobiet i dzieci z oczami z tyłu głowy?)

Janina Katz

Jesteś moimi pięcioma zmysłami

Jesteś moimi pięcioma zmysłami.

Moja Jerozolimo.

Niekończąca się

przygoda miłosna.

Otwarta rana,

by nie psuć wrażenia,

omotana w złocistą pajęczą sieć.

Moje oczy tropią szansę 

wymknięcia się 

do Ciebie, Jerozolimo.

I trochę dalej na północ

do ciebie 

o oliwkowej skórze. 

Widzisz, 

gdy język się boi,

rozkwitają metafory.

Dlaczego Izrael

Spóźniona Żydówka,

próbuję zrozumieć,

co to wszystko zrodziło.

Tę czułość i troskę.

I strach.

Pustynny wiatr?

Zbyt wielka danina krwi?

Morze. Piasek?

Morze. Piasek?

Moje rozpalone ciało?

Zbyt wielu mężczyzn, 

kobiet i dzieci

z oczami z tyłu głowy?

Pycha osaczonych?

Moja ślepa miłość?

[Po powrocie z Eretz Israel. Może jeszcze dodałbym tu wiersze Izrael i Izaak, ale już je wcześniej wklejałem. Do Jerozolimy nie dotarłem tym razem (czego specjalnie mi nie żal), a także do Hajfy (tu wręcz przeciwnie, bardzo chciałem tam pojechać), ale program pobytu - którego celem było sfotografowanie wybranych budynków architektury bauhausowskiej - miałem maksymalnie napięty. Poznałem za to dość dobrze, tę właśnie część Tel Awiwu, nazywaną także - całkiem słusznie - „białym miastem‟. Ledwo przyjechałem do domu (wczoraj o północy) i już zaczynam tęsknić za powrotem... Wiersze Janiny Katz przełożyła Bogusława Sochańska i pochodzą z wydanego w 2011 roku tomu Powrót do jabłek (s. 146 i 142).]